ارز اختصاص دادهشده به واردات کالا و خدمات از سالهای ۵۲ تا ۹۱ بالغ بر ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار است
ارز اختصاص دادهشده به واردات کالا و خدمات از سالهای ۵۲ تا ۹۱ بالغ بر ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار است که این رقم نشان میدهد، در طول ۴۰سال گذشته به میزان ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار ارز در قالب واردات از کشور خارج شده است.
به گزارش حدیدنیوز، ارز اختصاص دادهشده به واردات کالا و خدمات از سالهای ۵۲ تا ۹۱ بالغ بر ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار است که این رقم نشان میدهد، در طول ۴۰سال گذشته به میزان ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار ارز در قالب واردات از کشور خارج شده است.
کمیسیون اقتصاد کلان اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران به تازگی آماری را از وضعیت ارز اختصاص دادهشده به واردات کالا و خدمات منتشر کرده است. بر اساس این آمار، در این ۴۰سال (۱۳۵۲ تا ۱۳۹۱) هزارو۳۶میلیارددلار ارز فقط صرف واردات کالا از خارج شده است. در مقابل این رقم بزرگ ۱۴۰میلیارددلار قرار دارد که در این دوره زمانی ۴۰ساله به واردات خدمات از سایر کشورها به ایران اختصاص داده شده است. از اینرو در طول این ۴۰سال ۱۱۷۶/۵ میلیارددلار کالا و خدمات به کشور وارد شده که قابلتامل است. در صورتی که رقم واردات در ۴۰سال مورد بررسی را تنها با دو دولت محمود احمدینژاد مقایسه کنیم، متوجه میشویم ۴۹درصد کل واردات در این مدت در هشتسال دولتهای محمود احمدینژاد انجام شده است. به این ترتیب ارزهای خارجشده از کشور از طریق واردات کالا بالغ بر ۵۱۱/۳ میلیارددلار میشود. به بیانی دیگر نیمی از منابع ارزی کشور در دولتهای محمود احمدینژاد تلف شده است.
بررسی روند واردات در برنامههای اول تا چهارم توسعه نشان میدهد رکورددار باز هم احمدینژاد است.
در هر یک از برنامههای اول تا سوم توسعه به ترتیب ۹۹/۵ ، ۷۰/۸ و ۱۲۶/۳میلیارددلار واردات انجام شد درحالیکه در برنامه چهارم که از سال ۸۴ تا ۸۸ در حال اجرا بود، ۲۹۱/۰میلیارددلار کالا راهی کشور شد. در طول برنامههای اول تا سوم توسعه مجموعا ۶/۲۹۶میلیارددلار کالا سر از بازارهای کشور درآورد که این رقم با مجموع واردات انجامشده در پنجسال برنامه چهارم توسعه که معادل ۲۹۱/۰میلیارددلار است، برابری میکند. نکته قابلتامل در این زمینه میزان واردات کالا از ابتدای انقلاب تا آغازین سال اجرای برنامه اول توسعه است. در این ۱۰سال میزان واردات کالا ۱۳۷/۸میلیارددلار بود که کمتر از نصف واردات انجام شده در طول پنجسال برنامه چهارم توسعه برآورد میشود. در طول پنجسال اجرای برنامه پنجم عمران (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶) ۶۴/۱میلیارددلار کالا وارد کشور شد که در مقایسه با برنامه چهارم توسعه (۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹) ۴/۵برابر کمتر است. احمدینژاد در واردات خدمات به کشور هم رکورددار است. در هر یک از برنامههای اول تا سوم توسعه به ترتیب۱۹/۹، ۱۰/۳، ۲۲/۸میلیارددلار صرف واردات خدمات شد، در حالی که این رقم در برنامه چهارم توسعه یعنی زمان احمدینژاد ۴۰میلیارددلار بود. واردات خدمات از پایان سال۱۳۵۷ تا اولین سال اجرای برنامه اول توسعه ۹/۷میلیارددلار و در طول برنامه پنجم عمرانی (۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶) ۵/۵میلیارددلار بوده که این نیز در مقایسه با میزان واردات در برنامه چهارم توسعه بسیار کمتر است.
افزایش واردات در هشتسال دولت محمود احمدینژاد تکرار ماجرای سالهایی است که قیمت نفت بالارفت و بهتبع آن مقدار واردات کالا نیز افزایش یافت. در واقع بین افزایش واردات و قیمت نفت رابطه مستقیمی وجود دارد بهطوریکه هر چه قیمت نفت در بازارهای جهانی افزایش یابد به همان میزان واردات هم در مدار صعودی قرار میگیرد. دولتهای نهم و دهم به واسطه افزایش درآمدهای نفتی در هشتسال گذشته واردات بیرویه را در پیش گرفتند درحالیکه اگر همین منابع که از فروش نفت به جیب دولت وقت رفته بود، برای توسعه میادین و پروژههای نفتی و گازی به کار گرفته میشد الان به جای ۱۰ فاز از ۲۸فاز پارسجنوبی تمامی آنها به بهرهبرداری رسیده بودند و سهم قطر هم به جای ۶۰درصد از میدان مشترک به کمتر از اینها بالغ میشد. در واقع در این سالها فقط تولید زمینگیر شد و بنیه اقتصادی کشور نحیفتر از قبل. البته روند رشد واردات در دولت یازدهم اصلاحشده و امید است برای سومینبار ماجرای افزایش واردات بهتبع افزایش قیمت نفت در تاریخ اقتصاد ایران تکرار نشود. http://hadidnews.com/vdcjvme8.uqeh8zsffu.html