لذت دکوپاژ با بیضایی/«شاید وقتی دیگر» در نماوا 

به گزارش حدید نیوز؛ میزانسن به‌ هر آنچه در صحنه است گفته می شود.در تئاتر هرچه روی صحنه به چشم می آید،میزانسنی است که توسط کارگردان طراحی شده.

میزانسن جزو اختیارات و مسوولیت کارگردان است.او بر اساس متنی که در اختیار دارد صحنه را مطابق طراحی و تفکر خود می چیند. 

میزانسن در سینما نیز متاثر از تئاتر است،اما تفاوت های آشکاری با آن دارد،به خصوص تعیین زاویه دوربین. 

کارگردانانی مانند بهرام بیضایی،برای ساخت یک فیلم از تمام دانش خود بهره می گیرند.اولین گام طراحی و نوشتن دکوپاژ است.هرچه دقیق تر و با جزئیات باشد،حرفه ای تر است. 

دکوپاژ برداشت تصویری از متن فیلمنامه بوده و جزو اختیارات کارگردان است. زیرا اوست که فیلمنامه را تفسیر می کند. 

میزانسن از تئاتر به سینما آمده است، بنابراین فیلمسازانی که با تئاتر آشنایی دارند،بهتر می توانند آن را برای فیلمبرداری طراحی و اجرا کنند. 

حتی نگاهی کوتاه به آثار بهرام بیضایی نیز مشخص می کند که این کارگردان چقدر در طراحی دکوپاژ و چیدن صحنه حرفه ای است.انگار همه چیز خط کشی شده است. 

در سینما،میزانسن باید شامل تمام جزئیات باشد،از زاویه دوربین گرفته تا طراحی نور و حرکت بازیگران.بنابراین حساسیت خاصی در آن وجود دارد و به نوعی کلید موفقیت اثر است. 

بهرام بیضایی ذوالفنون بود،بنابراین با دانشی که داشت بهتر می توانست میزانسنی حرفه ای طراحی کند.هم تئاتر را بسیار خوب می شناخت و هم با فنون و تکنیک های سینما آشنایی کاملی داشت، تدوینگر ماهری نیز بود که برای طراحی میزانسن بسیار موثر است. 

«شاید وقتی دیگر» یکی از بهترین آثار استاد بیضایی است که دکوپاژ و میزانسن دقیق در آن کاملا به چشم می خورد.همه چیز جزءبه جزء طراحی شده است. 

داستان با یک اتفاق ساده شروع می شود،اما کم کم گسترش داده شده و به اتفاقی مهم و تاثیرگذار تبدیل می شود. 

آنچه بیشتر از داستان در این فیلم به چشم می آید،میزانسن حرفه ای و دقیق است.زاویه های دوربین به دقت طراحی شده اند.حرکت بازیگران نیز کاملا مشخص است که بر اساس یک طراحی دقیق صورت گرفته. 

این میزانسن حرفه ای هم در فضاهای داخلی کاملا مشهود است و هم در صحنه های خارجی.بهرام بیضایی که استاد تمام است در چیدن صحنه فیلمبرداری مانند تئاتر عمل می کند،یعنی هرآنچه که به کار می آید را به کار گرفته و به اضافات توجهی ندارد. 

در فیلم نسبتا طولانی «شاید وقتی دیگر» برخی از صحنه ها به نظر طولانی می آیند،اما در چارچوب داستان است یعنی ریتم کار این گونه ایجاب میکند،همان طور که در بعضی دیگر از صحنه های فیلم ریتم تند می شود. 

بهرام بیضایی،به طراحی و حرکت بازیگران بسیار دقت می کند،زیرا می داند که بخش مهمی از بار فیلم روی دوش آنان قرار دارد،اگر بازی ها کاملا طراحی شده نباشند،ممکن است کل کار آسیب بیند. 

فیلم «شاید وقتی دیگر» که با کیفیت قابل قبول در پلتفرم نماوا ارائه شده است، کلاس درسی است که نه تنها هنرجویان،بلکه فیلمسازان آماتور و حرفه ای نیز می‌توانند با دیدن و دقت در آن، طراحی میزانسن حرفه ای و نوع تقطیع درست را بیاموزند و در آثار خویش اجرا کنند.