هزینه‌هایی که مستأجران نباید پرداخت کنند

مطابق ماده ۴۸۶ قانون مدنی، تعمیرات کلی و اساسی که برای انتفاع مستأجر از ملک ضروری است، بر عهده موجر یا «اجاره دهنده» است؛ مگر آنکه در قرارداد خلاف آن شرط شده باشد.

ماده 486 قانون مدنی تعمیرات و کلیه مخارجی که در عین مستاجره برای امکان انتفاع از آن لازم است به عهده مالک است مگر آنکه شرط خلاف شده یا‌ عرف بلد بر خلاف آن جاری باشد و همچنین است آلات و ادواتی که برای امکان انتفاع از عین مستاجره لازم میباشد.این تعمیرات شامل مواردی مانند بازسازی سقف و دیوارها، اصلاح اسکلت ساختمان و تعمیرات اصلی لوله‌کشی آب، گاز و برق است.البته لازم به ذکر است تمامی این عناوین بستکی به نظر قاضی مرجع قضایی دارد و در صورتی که قاضی دادگاه، تشخیص دهد بخش قابل بازسازی از موارد جزئی است باید مستاجر پرداخت کند.

هزینه‌هایی که به عهده مستأجر قرار می‌گیرد، به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها هزینه‌های مصرفی است.این هزینه‌ها شامل آب، برق، گاز و تلفن بوده و بر اساس کنتورهای هر واحد محاسبه می‌شوند. مستأجر موظف است تا به طور منظم این هزینه‌ها را پرداخت کند تا از قطع خدمات اساسی جلوگیری شود.

همچنین، هزینه‌های جاری ساختمان نیز بر عهده مستأجر است که شامل نگهداری از فضای سبز، تمیز کردن مشاعات و سایر هزینه‌های ضروری برای حفظ وضعیت کلی ساختمان است.

علاوه بر این، مستأجر باید به تعمیرات جزئی نیز توجه داشته باشد؛ اقداماتی مانند تعویض لامپ سوخته و رفع گرفتگی لوله‌های فاضلاب که به دلیل استفاده روزمره از ملک ممکن است لازم شوند. در صورتی که مستأجر به دلیل رفتار نادرست یا بی‌ملاحظه، خساراتی به ملک وارد کند، موظف به پرداخت هزینه‌های مربوط به تعمیر یا تعویض خواهد بود. این مسئولیت‌ها نه تنها به حفظ ملک کمک می‌کند، بلکه از بروز مشکلات بزرگ‌تر و هزینه‌های سنگین‌تر در آینده نیز جلوگیری می‌کند.