سیگنالی که مردم به مردان سیاست داده‌اند این است که دوره تخریب که نشانه عدم حضور عقلانیت است پاپان یافته.
تاریخ انتشار :شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۱۳
اما این رویداد چگونه شکل گرفته است. می‌توان به چند تحلیل رسید و آنها را به بوته نقد و نظر و بررسی رساند. خروجی اول مناظره‌ای که اخلاق پیروز آن بود، این است که افکار عمومی و مردم با بی‌اعتنایی به بی‌اخلاقی‌ها و دوری کردن از آنان که تخریب و غوغا را می‌کاشتند تا آنچه می‌خواهند درو کنند به سیاست‌ورزان یادآور شدند که به روح اخلاق جامعه انسانی احترام بگذارند و از نردبان بی‌اخلاقی به بام ریاست‌جمهوری نروند.
سیگنالی که مردم به مردان سیاست داده‌اند این است که دوره تخریب که نشانه عدم حضور عقلانیت است پاپان یافته. پس اولین نکته را باید از آن مردم دانست. مردمی که بعد از اوج‌گیری بی‌اخلاقی‌های یک جریان ناپایدار، در سفرهایشان دیگر پا به پای آنان نرفتند و با دقت و هوشمندی و فراست نشان دادند عهدی با هیچ گروهی ندارند و به شئونات اسلامی و اخلاقی و ارزش‌های خود پایبند هستند.
نکته دومی که می‌شود به آن اشاره کرد خالی شدن عرصه از افراط و تفریط است. دیروز روح حاکم بر جلسه مناظره معتدل بود و افراط و تفریط مجال حضور پیدا نکرد. بی‌شک در دهه چهارم جایی برای آزمون و خطا و افراط و تفریط نیست. گروه‌های سیاسی نیز به این آگاهی رسیده‌اند که افراط و تفریط راه به جایی نخواهد برد، حالا زمان اعتدال‌گرایان است.
حالا زمان برنامه و برنامه‌ریزی، اجرای دقیق قانون، مخالفت با قانون‌گریزی، کارآمدی و کار و کار و کار است. اعتدالی که عقلانیت و مجال طرح ایده‌های کارشناسی شده را به ارمغان می‌آورد. اعتدالی که اخلاق را جان می‌دهد و به آنچه دستاورد انقلاب اسلامی از گذشته تا امروز است، حرمت می‌گذارد. اینکه کاندیداهای محترم اگر نسبت به عملکرد دولت‌های گذشته نقد و نظر دارند، حسن‌های آن دولت‌ها را نیز رصد کرده و بدون حب و بغض بازگو می‌کنند، نشانه‌ای از توسعه اخلاق سیاسی است.
سومین نکته که شاید بتوان در این گفتار کوتاه به آن نگاهی داشت، شخصیت خود کاندیداهاست. به این معنا که کاندیدای معتدل، خود به‌دنبال ایجاد قطبی کردن کاذب و غیر واقعی و بد فرجام فضای انتخابات به هر قیمتی نیست و آینده ایران اسلامی برای فردی که در حوزه اعتدال تعریف می‌شود مهم‌تر از خواست فردی و گروهی و جناحی است. اعتدالگریان، حب و بغض بی‌پایانی با کسی ندارند بلکه، چالش‌ها را می‌بینند و تذکر می‌دهند.
دایره نقد آگاهانه و مسئولانه را تمیز می‌دهند، هتک حرمت و تخریب شخصیت را میدان نمی‌دهند. خودبین و خودستا نیستند و در دایره گفتارشان انصاف خانه دارد. حرف حق را می‌زنند و در مقابل نقدها جبهه نمی‌گیرند و از پس آن دشمنان فرضی برای خود نمی‌سازند و در جنگی که هیچ‌کس در میدان نیست فریاد «هل من مبارزه» سر نمی‌دهند تا افکار عمومی را به خود و غیر خود تقسیم کنند. اعتدال‌گرایانی که کار و کارنامه و برنامه اولویت‌شان است، پا به میدان سیاست‌بازان نمی‌گذارند و برای فریب مردم، ژست مظلومیت قلابی نمی‌گیرند.(از آنجایی که ما ایرانیان همیشه پای مظلوم ایستاده‌ایم، گاهی هم می‌شود که کسی بخواهد با مظلوم‌نمایی راهی به قلب و احساس ما باز کند). اعتدالیون، مظلوم نمایی نمی‌کنند، حتی اگر مظلوم هم واقع شوند با آن کاسب‌کارانه برخورد نمی‌کنند چرا که دون شأن خود می‌دانند که با افکار و احساسات پاک مردم بازی کنند.
احساسات مردم را برای زمان‌های حساس که باید در کنار یکدیگر باشیم و حماسه خلق کنیم خرج می‌کنند. اعتدال‌گرا یا پیروز می‌شود یا شکست می‌خورد، در هر دو صورت آنچه اولویت اوست منافع همگان و منافع ملی است. قطعا در برد ۸ – ۸ دیشب زمین این بازی و داوری‌اش بی‌تاثیر نبود، اشاره‌ام به سازمان صدا و سیما ست که تمام تلاش خود را کرد تا نهایت بی‌طرفی را نشان دهد. اگر چه شاید برخی کاندیداهای محترم به قسمت‌هایی از نحوه اجرا ایراد داشتند اما بی‌گفت‌وگو، بی‌طرفی این نهاد تاثیرگذار را تایید می‌کنند.با این حال شایسته‌تر بود در مهندسی بخش دوم مناظره، از خود نامزدها نیزکمک بیشتری گرفته می‌شد.باری همین که تا اینجای این جشنواره بزرگ جمهوریت، همه نامزدها اخلاق را رعایت کرده‌اند قابل تقدیر است.
منبع: تهران امروز/سیدجواد سیدپور http://hadidnews.com/vdci5zar.t1azz2bcct.html
hadidnews.com/vdci5zar.t1azz2bcct.html
