نیویورک تایمز در گزارشی نوشت : پیتزافروشی "پارادایز" یک گوشه‌ی مغازه‌ی خود را به مرد ایرانی‌ای اجاره داده است که غذاهای خوش‌رنگ و بوی ایرانی می‌پزد و اسم بساط کوچک غذافروشی‌اش "تست آف پرشیا" است.

به گزارش حدیدنیوز، "نیویورک تایمز" دکه غذاهای ایرانی خوشمزه‌ای در کنج یک پیتزافروشی در نیویورک را معرفی کرده است که هر روز در بساط آن خورشت‌های تازه، برنج زعفران‌زده‌ی ایرانی و آش رشته‌ی پرادویه پیدا می‌شود.

بوی گلاب و زعفران بویی نیست که انتظار داشته باشید از یک مغازه‌ی پیتزافروشی به مشامتان رسد. اما عابرانی که از کنار یکی از شعبه‌های "پیتزا پارادایز" در شهر نیویورک رد می‌شوند، به جز بوی سالامی و سس گوجه، بوی گلاب و زعفران نیز به مشام‌شان خواهد خورد.

به گزارش افکار نیوز ، نیویورک تایمز در این گزارش نوشت ؛ پیتزافروشی "پارادایز" یک گوشه‌ی مغازه‌ی خود را به مرد ایرانی‌ای اجاره داده است که غذاهای خوش‌رنگ و بوی ایرانی می‌پزد و اسم بساط کوچک غذافروشی‌اش "تست آف پرشیا" است.

سعید پورکای، در حالی که لباس آشپزی بر تن دارد هر روز چند نوع خورشت، برنج زعفران‌زده‌ی ایرانی، آش رشته‌ی پروپیمان و آبگوشت و غذاهای دیگر ایرانی می‌پزد. 



سعید پورکای نزدیک به ۲۰ سال روبروی این پیتزافروشی، یک مغازه‌ی کوچک خدمات پرینت و اسکن داشت. یک روز اما تصمیم گرفت از شریک خود جدا شود تا به دنبال کاری رود که او را خوشحال می‌کند.

منوی غذای این دکه‌ی کوچک و خوش‌آب و رنگ ایرانی متغیر است. یک روز قیمه بادمجان، روز دیگر خورشت فسنجان و گاهی خورشت قورمه‌سبزی و لوبیا پلو. آش رشته‌ی پرطرفدار این دکه اما دیگر عضو ثابت منوی غذای روزانه شده است.

غذاهای این رستوران کوچک با همه‌ی خوش آب و رنگی در ظرف‌های پلاستیکی سرو می‌‌شود. مشتری‌ها باید به آن سوی مغازه که پیتزافروشی است بروند تا قاشق و کارد و چنگال بردارند و بعد می‌توانند در سالن کوچک رستوران نشسته و غذای خود را صرف کنند. خیلی از مشتریان این رستوران ایرانی کوچک اما ترجیح می‌دهند که غذای خود را تحویل بگیرند و به خانه ببرند.
برنج‌ باسماتی زعفران‌زده‌ی این رستوران حسابی پرطرفدار است. پورکای به "نیویورک تایمز" می‌گوید که برنج را ۴ بار می‌شوید، چندساعتی در آب و نمک می‌خیساند، آب می‌کشد و این‌بار تنها در آب سرد مدتی خیس می‌کند تا آماده‌ی طبخ شود.



سعید پورکای به "نیویورک تایمز" می‌گوید که چون آشپزخانه‌ی او با پیتزافروشی مشترک است، باید تنها در ساعاتی که آشپزخانه پیتزافروشی تعطیل است، آشپزی کند. او صبح‌های خیلی زود و اوایل بعدازظهر برنج و خورشت و آش و آبگوشت را کنار دست بساط پیتزا درست می‌کند.

پورکای به "نیویورک تایمز" می‌گوید که آرزو دارد روزی فالوده‌ی دست‌ساز خود را هم بفروشد، اما تا وقتی آشپزخانه‌اش با پیتزافروشی مشترک است، امکان تهیه‌ی این دسر سنتی ایرانی را ندارد.