مطهرنیا تاکید کرد: ترامپ معامله گري زیاده خواه است که فشارهای بین المللی به کشورهای هدف را در مسیر ایجاد معامله برتر برای امریکا در دستور كار قرار داده و هدایت می کند.

به گزارش حدید نیوز؛ پيش نويس «منع صدور ويزا و اعطاي پناهندگي» به ايران و شش کشور ديگر از سوي ترامپ امضا شد تا گمانه زني هاي مختلف در خصوص راهبرد رئيس جمهور جديد ايالات متحده پيرامون ايران و كشورهاي اسلامي شكل گيرد. بسياري بر اين باورند كه امضاي اين پيش نويس بر خلاف برجام است، برخي ديگر نيز بر كليد خوردن راهبرد ضدايراني ترامپ تاكيد مي كنند. براي بررسي دقيق تر اين تصميم ترامپ و براي ارزيابي و تحليلي درست بر اهداف آينده وي بر اساس اين تصميم، با دكتر مهدي مطهرنيا،دانش آموخته دانشگاه هاوایی و كارشناس مسائل بين الملل به گفت و گو پرداختيم.

متن كامل اين گفت و گو پيش روي شماست:

اخیرا پیش نویسی توسط ترامپ به امضا رسیده كه براساس آن اجازه صدور ویزا برای ایرانیان و برخی از کشورهای اسلامی دیگر ممنوع می شود. امضاي اين پيش نويس از سوي رئيس جمهور امريكا، به عنوان شروعی بر راهبرد ایران ستیزانه یا بهتر بگوییم اسلام ستیزانه وي هب حساب مي آيد ؟

ترامپ یک نومحافظه کار است. صحبت ها و اقداماتي كه او صورت مي دهد و  آنچه که او می گوید آن ها را با چالش جدی روبه رو می كند، لذا نومحافظه كاران را يك تنه به وضعیت نامتعادل رهنمون می سازد. در این وضعیت نامتعادل وی تلاش دارد تا جایگاه ایالات متحده امریکا را در قدرت هوشمند امریکایی بیش از گذشته تحکیم کند. ترامپ توانست تا حدودي منزلت آمریکایی را به آمریکا بازگرداند و با در نظر داشتن قدرت هوشمندتر امریکایی، جهت گیری های ضد امریکایی را که در دوره بوش اول به وجود آمده بود ترمیم کند. او در پی آن است که با استفاده از این فضا به تحکیم مجدد قدرت امریکا در دوران ریگان روی آورد و به احیای قدرت ايالات متحده به عنوان قدرت برتر جهانی بپردازد. در این مسیر، انجام چنین کنش هایی از او بعید نیست. او در پی ایجاد چنین فضایی، بر آن است که در ارتباط با ایران به عنوان یک مرکز مهم به اصطلاح تندروی در نظام بین المللی برخورد خود را سازماندهی کند. به موازات همین معنا او یک بیزينس من نیز هست. بعضی بر این باورند که او اهل معامله است و خود اعلام کرده با همه پایتخت های کشور دنیا ایالات متحده امریکا معامله خواهد كرد، اما او معامله گري زیاده خواه است که فشارهای بین المللی به کشورهای هدف را در مسیر ایجاد معامله بزرگ و برتر برای ایالات متحده امریکا در دستور كار قرار داده و هدایت می کند.

دكترين او در خصوص جمهوري اسلامي به طور مشخص چه خواهد بود؟

او در ارتباط با ایران، راهبرد و دکترین محدود کردن ارتباطات بین المللی با ایران ناشی از برجام و همین طور محاصره منطقی تهران را دنبال می کند و عدم صدور ويزا براي ايرانيان نيز در همين مسير تعبير و تفسير مي شود. برخورد نخست زاویه این دکترین نزدیک شدن به روسیه و قرار دادن اين كشور در محل انتخاب بین تهران و واشنگتن است. در وضعیتی که روسیه در حال رسیدن کفگیرش به ته دیگ امکانات در ارتباط با سوریه است، ترامپ تلاش مي كند روسيه را به معامله بزرگ در مورد سوریه وادار سازد و با اين كار ایران را به اصطلاح در انزوای بین المللی از نظر حمایت  شریک استراتژیکش در دهه گذشته قرار می دهد و از طرف دیگر تلاش می کند که اجماع منطقه ای بر علیه تهران با فرماندهی رژيم صهيونيستي و همکاری عربستان به وجود بیاورد، لذا در این دستورالعمل اجرایی رئیس جمهور در باب عدم صدور ويزا به واشنگتن، عربستان استثنا قرار می گیرد و نامی از کشور عربستان با وجود تمام رادیکالیزم برخواسته از این کشور وجود ندارد.

ترامپ حداقل ۴ سال رئیس جمهور ایالات متحده خواهد بود. جمهوری اسلامی در قبال سیاست ها، راهبردها و تاکتیک هایی که مد نظر رئيس جمهور  است چه اقداماتی را باید در دستور کار خودش قرار دهد؟

شرايط امروز با دوران اوباما از جهاتي متفاوت است. امروز جمهوری اسلامی ایران در برابر یک ترامپی قرار گرفته که تا حدود زیادی رفتارهای غیرقابل پیش بینی در حوزه سیاست خارجی دارد اما با وجود این رفتارهای غیرقابل پیش بینی که در ظاهر مطرح است، می توان رفتارهایی را در آینده پیش بینی کرد . او به دنبال محدود کردن تلاش های موجود در ارتباط با همکاری بین المللی ناشی از نقاط مثبت برجام است تا تهران با فشار دلواپسان و زمینه هایی که در ارتباط با آستانه انتخابات ۹۶ وجود دارد بر علیه برجام وارد عمل شود و احتمالا خروج از برجام را به ایران تحمیل کند و سپس اجماع بین المللی برعلیه تهران را بهتر به دست بیاورد. از طرف دیگر از هم اکنون نیز برنامه ریزی های منطقه ای در جهت محاصره تهران توسط اسرائیل و همکاری کشورهای پایتخت های عربی در حال اجرا است و این تا حدود زیادی می توان گفت چند سالی است که آغاز شده و پیش بینی ها براساس روی کارامدن دولت جمهوری خواه در ایالات متحده امریکا و همکاری بیشتر تل آویو با واشنگتن به ثمر رسیده است. اكنون به نظر مي رسد که آن ها بتوانند بار دیگر زمینه های فشار بر علیه جمهوری اسلامی را فراهم کنند. در این جاست که جمهوری اسلامی از منظر سیاسي، باید سیاست تدبیر و آرامش را دنبال کند، به این معنا که از یک طرف تعاملات بین المللی خود را با بازیگران نظام بین الملل براساس منطق و ادبیات تعامل سازنده ادامه بدهد و از طرف دیگر تلاش کند اصطکاک های موجود را به سمت یک آرامش در جهت تصمیم گیری بیشتر هدایت کند.