با نظارت بیشتر بر کار توزیعکنندگان میوه در میدان مرکزی میوه و ترهبار، باید دست دلالان را کوتاه کرد چرا که اگر این روند ادامه داشته باشد، این افراد همچنان سودهای کلان به دست خواهند آورد.
تیشه دلالان بر ریشه باغداران!
رویکرد , 31 تير 1393 ساعت 16:10
با نظارت بیشتر بر کار توزیعکنندگان میوه در میدان مرکزی میوه و ترهبار، باید دست دلالان را کوتاه کرد چرا که اگر این روند ادامه داشته باشد، این افراد همچنان سودهای کلان به دست خواهند آورد.
به گزارش حدیدنیوز، از جنوب تهران که خارج شوی پس از طی کردن مسافتی حدوداً ۳۰ کیلومتری به شهر ورامین میرسی؛ شهری که با صیفجات معروفش است.
هرچند که ورامین طی سالهای اخیر با رشد جمعیت همراه بوده اما هنوز در اطراف این شهرستان زمینهای زراعی بسیاری وجود دارد که برخی از افراد با کشاورزی امرار معاش میکنند.
پای صحبت این کشاورزان که مینشینی گلایههایی دارند؛ گلایههایی که باعث میشود تعجب کنی که چگونه با این همه مشکلات هنوز که هنوز است کشاورزی را رها نکردهاند، هرچند که اکثراً سن و سالی از آنها گذشته است و به جزء این شغل کار دیگری نمیتوانند بکنند و یا اینکه کشاورزی دیگر جزوی از وجود آنها شده است و ترک این شغل برایشان سخت است.
پیرمرد حدوداً ۶۰ سالهای که سخت مشغول کار است، توجهمان را جلب میکند؛ جلوتر میرویم که پای صحبتهایش بنشینیم.
چهره آفتاب سوخته پیرمرد و دستهای پینه بستهاش نشان از کار طاقت فرسایی دارد که همه و همه برای رسیدن به لقمهای حلال است.
ازش میخواهیم برای دقایقی دست از کار بکشد و با ما گپ و گفتی داشته باشد؛ با روی باز میپذیرد اما قبل از آن اجازه میخواهد قبل از اینکه زمان آب اجارهای به پایان برسد، از این آب نهایت استفاده را ببرد.
با توجه به اینکه در این منطقه حفر چاه جدید ممنوع است، آب چاههای موجود در زمانبندی به صورت اجارهای در اختیار کشاورزان قرار میگیرد که اصطلاحاً به آن آب اجارهای گفته میشود.
پس از مدت کوتاهی زمان استفاده از آب اجارهای پیرمرد پایان میگیرد و با چهرهای خندان از ما استقبال میکند.
پیرمرد خود را حاج عباس معرفی میکند و ما را به آلاچیقی در کنار زمین زراعی دعوت میکند تا به گفتوگو بنشینیم.
حاج عباس از مشکلات خود میگوید، صحبت را که به سمت شغلش میکشانیم گویی داغ دلش تازه شده است.
پیرمرد میگوید: زمینی که بر روی آن زراعت میکنم اجارهای است، آبی هم که از آن برای آبیاری استفاده میکنم هم اجارهای است. از طرفی هم برای به بار نشستن محصول صبح تا شب را سر زمین میگذرانم. حتی بعضاً پیش آمده که نوبت استفاده از آب اجارهای، نیمههای شب و یا صبح خیلی زود بوده به همین خاطر مجبور بودم در آن ساعتها نیز بر سر زمین حضور داشته باشم.
حاج عباس ادامه میدهد: همه این مشکلات را به جان میخرم تا پس از به بار نشستن محصول، لقمهای نان حلال سر سفره خودم و زن و بچهام ببرم اما زمانی که هنگام فروش محصول میرسد سر و کله یه مشت دلال پیدا میشود که دنبال این هستند محصول را با قیمت پایین خریداری کنند.
از پیرمرد میپرسم چرا خودت محصول رو نمیفروشی که در جواب میگوید: اگر خودم به صورت دورهگردی بخواهم محصول را بفروشم که اولاً نه توان این کار رو دارم، نه حوصله آن را در ثانی برای این کار احتیاج به وانت دارم که آن را هم ندارم. سوماً هم حوصله سر و کله زدن با ماموران شهرداری و سد معبر را هم ندارم!
اگر هم بخواهم محصول را در میادین میوه و ترهبار به فروش برسانم، باز هم مجبور هستم هزینه حمل تا میدان ترهبار را پرداخت کنم و باز هم با قیمت پائین محصول خود را به فروش برسانم.
از حاج عباس که در خصوص قیمتهای فروش محصولات سئوال میکنم، علامت سئوال بزرگی برایم ایجاد میشود: "به عنوان مثال برای به دست آمدن محصول طالبی که این همه زحمت کشیده میشود، در نهایت کیلویی هزار تا دو هزار تومان به فروش میرسد اما این محصول از باغدار کیلویی ۲۰۰ نهایتاً ۳۰۰ تومان خریداری میشود!"
دلالهایی که ۳۰۰ درصد قیمتها را افزایش میدهند!
این در حالی است که حضور دلالان در این صنف به هیچ وجه پنهان نیست و رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و ترهبار نیز بر این موضوع مهر تائید میزند و میگوید: در میدان میوه و ترهبار تهران ۸۰۰ حجره وجود دارد که ۴ هزار دلال را در خود جای داده است.
حسین مهاجران از این موضوع پرده بر میدارد که هر حجره با قیمتهای متفاوت به ۲ تا ۵ دلال اجاره داده شده و آنها به فروش میوه با قیمتهای بسیار بالاتر از آنچه که از باغداران خریدهاند، میپردازند.
وی آمار جالب توجهی در دست دارد: "گاهی میوه از سر مزرعه تا دست مصرفکننده که میرسد ۴ تا ۸ دلال و واسطه دست به دست میکنند و در برخی موارد تا ۳۰۰ درصد هم قیمتها را افزایش میدهند!
بعضاً شاهد هستیم میوهای که به قیمت ۵۰۰ تومان از کشاورز خریداری میشود، کیلویی ۵ هزار تومان به فروش میرسد!"
رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و ترهبار میگوید: به طور حتم عدهای صلاح میدانند که این دلالان وجود داشته باشند چرا که ما سالهاست میگوییم باید با این موضوع برخورد کرد!
جالب اینجاست که همین دلالان مهمترین عامل گرانی بازار میوه کشور هستند و به افزایش قیمتها دامن میزنند و در این بین هیچ برخوردی از سوی هیچ فرد یا نهادی با آنها نمیشود.
هرچند که در سالهای اخیر برای ساماندهی بازار میوه طرح جامع بازاریابی و بازاررسانی برای حذف دلالی در بخش کشاورزی، عرضه مستقیم محصولات کشاورزی در کشور، ساماندهی ۱۵ درصد بازار در کنار تقویت بازار سنتی، انجام شده است اما واسطهها همچنان بدون هیچ مزاحمی در میادین میوه و ترهبار جولان میدهند تا محصولات کشاورزان را با قیمت پایینی خریداری و سپس با قیمتی بالاتر به فروش برسانند.
به نظر میرسد وقت آن رسیده باشد که چارهای اساسی برای احقاق حق امثال حاج عباسها اندیشید و با نظارت بیشتر بر کار توزیعکنندگان میوه در میدان مرکزی میوه و ترهبار، دست دلالان را کوتاه کرد چرا که اگر این روند ادامه داشته باشد، در حق تولیدکننده و مصرفکننده اجحاف صورت میگیرد و در این بین واسطهها از این نمد برای خود کلاهی خواهند بافت و سودهای کلان به دست خواهند آورد.
کد مطلب: 30074