تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۰۳
چینی همچنان در حال پیشی‌گرفتن

دورخیز خودرو‌های لوکس چینی برای تسخیر بازار

طی دهه گذشته تقاضای بازار چین برای این اتوموبیل‌ها سالی ۳۶ ٪ افزایش داشته است.
دورخیز خودرو‌های لوکس چینی برای تسخیر بازار
طبق تحقیقات یکی از مشاوران اقتصادی به نام مکنزی، اکنون چین دومین خریدار بزرگ ماشین‌های مدل بالا است.

به گزارش حدیدنیوز به نقل از اکونومیست،تولید کنندگان ماشین‌های لوکس درباره چین نگران هستند. رشد اقتصاد آن رو به کاهش است. از آن بدتر اخباری است که از فساد رهبران جدید اقتصادی این کشور به گوش می‌رسد. آنچه که انتظار داشتیم یک دوران شکوفایی اقتصادی باشد، برای تولیدکنندگان ساعت،جواهرات و دیگر اقلام زینتی و لوکس تبدیل به یک کابوس واقعی شده است. اما بازار اتوموبیل‌های تجملی به همان خوبی قدیم است.

طی دهه گذشته تقاضای بازار چین برای این اتوموبیل‌ها سالی ۳۶ ٪ افزایش داشته است.طبق تحقیقات یکی از مشاوران اقتصادی به نام مکنزی، اکنون چین دومین خریدار بزرگ ماشین‌های مدل بالا است (که شامل برندهای پرآوازه‌ای چون بی‌ام‌دبلیو، استون مارتین می‌شود به‌اضافه موارد قابل توجهی از تولید کنندگان بازار تولید انبوه چون فولکس واگن و جنرال موتورز). او چنین پیش‌بینی کرده است که چین در سال ۲۰۲۰ آمریکا را کنار زده و عنوان بیشترین میزان خرید اتوموبیل‌های لوکس را از آن خود کند.


آیا تحریم خودروهای تشریفاتی از طرف دولت چین نمی‌تواند جلوی این پیشرفت را بگیرد؟ قبلا شاید می‌توانست اما حالا بعید است. بازار خودروهای لوکس در ابتدا با مدل‌های تشریفاتی رونق گرفت(آئودی سیاه‌رنگ جزء محبوب‌ترین‌ها بود). بیل روسو یکی دیگر از مشاورین از شرکت بوز و شرکا گفت که بی‌ام‌دبلیو مدلی را انحصارا برای چین طراحی کرده است که فاصله بین محور عقب و جلوی آن طولانی‌تر است و فضای بیشتری را برای کسانی که در صندلی عقب می‌نشینند محیا می‌کند.محصولی بسیار موفق که اکنون صادر نیز می‌شود.

شاشا، همکار مک‌کنزی در تدوین این گزارش اصرار کرد که کاهش خرید در بخش خودروهای رسمی و تشریفاتی نیز نمی‌تواند این رشد را چندان مهار کند. اکنون خریداران دولتی تنها یک دهم فروش کل این کمپانی‌ها را به چین تشکیل می‌دهند. این افزایش تقاض از طرف بخش خصوصی است که شامل زنان و رانندگان جوان نیز می‌شود. تا سال ۲۰۲۰ چین ۲۳ میلیون خانوار مرفه خواهد داشت که حداقل درآمد آنها ۴۵۰۰۰۰ یوان (۷۲۰۰۰دلار)در سال خواهد بود.(به عبارتی درآمد ماهیانه ۶۰۰۰دلار، یا ۱۸۰۰۰۰۰۰ تومان) بسیاری از ساکنین شهرهای کوچک از شرکت‌های خارجی‌ای که این بخش را در اختیار خود دارند دل خوشی ندارند.

آیا این می‌تواند راه را برای شرکت‌های چینی باز کند؟ بعید به نظر می‌رسد. اکثر خودروهای محلی محصول شرکت‌هایی با مالکیت دولتی هستند که در همکاری با شرکت‌های خارجی چون جنرال موتورز و فولکس واگن تولیدات خود را عرضه می‌کنند، در حالی که بعضی از آنها نیز متعلق به شرکت‌های خصوصی چون گیلی هستند. گزارشی دیگر از بانک سرمایه‌گذاری سنفورد برنشتاین چنین بیان می‌کند که شرکت‌های تولید اتوموبیل داخلی چین لنگان لنگان حرکت می‌کند و از روحیه کارآفرینانه مبری هستند و بر فن‌آوری‌های غیربومی متکی هستند، درحالی که رقبای خصوصیشان کوچکند، از تکنولوژی بی‌بهره‌اند و خودروهای کم‌قیمت تولید می‌کنند.»

این گزارش خیلی صریح نتیجه‌گیری می‌کند که «برخلاف سال‌ها تلاش، چین امروز نمی‌تواند یک صنعت خودروسازی با قابلیت رقابت جهانی داشته باشد.» رانندگان چینی انتظار ندارند که کشورشان انقدر زود به موفقیت دست یابد.خریداران در نظرسنجی مک‌کنزی بیان داشتند که بعید می‌دانند کشورشان تا سال ۲۰۲۰ بتواند یک خودروی برند سووشی‌ای بسازد که ارزش خریدن داشته باشد. http://hadidnews.com/vdcjoyev.uqeotzsffu.html
نام شما
آدرس ايميل شما