آیا باید از جا ماندن افراد از اصول انقلاب، تاسف بخوریم؟

اینکه اشخاصی بخواهند با وارد کردن افرادی به صحنه برای حضور بیشتر مردم پایه های نظام را استوار سازند، یا نظام اسلامی را نشناخته اند و یا حفظ آنرا درست درک نکرده اند.

به گزارش حدیدنیوز، اخیراً و پس از گذشت قریب به چهار سال از جریان فتنه ۸۸، اظهار نظرهایی از برخی از رجال سیاسی شنیده می شود که شائبه هایی را بوجود آورده است، در این خصوص آراء مختلفی وجود دارد از جمله آنکه برخی معتقدند در این مقطع زمانیِ حساس که کشور در آستانه امتحان مهم دیگری قرار دارد و دشمنان خارجی ملت، از هم اکنون خود را برای بهره گیری از این دوران حساس آماده کرده و با تفرقه افکنی و دشمن تراشیِ داخلی قصد دارند با ملتهب کردن اوضاع داخلی، از این آب گل آلود ماهی منفعت خود را صید کنند، بهتر است که نظام برای جلوگیری از وقوع این حوادث وارد عمل شده و برای حضور یکپارچه تر ملت در انتخابات و همچنین از بین بردن اختلافات به این حربه ی دشمن پاتکی در خور بزند.

- این گروه از سیاسیون معتقدند که برای اتحاد بیش از پیش مردم باید تا جائی که ممکن است از طیف های مختلف وارد عرصه شوند و حتی اگر لازم باشد افرادی را که به سران فتنه شهرت یافته اند، با صرف نظر از اعمال گذشته شان، به این عرصه وارد کنیم و برای اینکه مورد شماتت قرار نگیرند، این بازگشت را مشروط به توبه و اظهار ندامت این افراد کرده اند.

- اما گروهی دیگر بر این باور پا فشاری می کنند که این افراد پس از جریانات واپسین فتنه (بالاخص قضیه روز عاشورا) دیگر پایگاه و جایگاه مردمی خود را از دست داده اند، آنان بر این ادعای خود واقعه ۹ دی را شاهد می آورند و ذکر می کنند که نه تنها این افراد گنه کاران و خطا کارانی هستند که با اظهار ندامت و ایراد توبه نامه، از جرمشان نزد ملت کاسته نخواهد شد، بلکه اگر چنانچه در انتخابات حضور هم پیدا کنند، اقبالی از مردم نخواهند دید.

اما سخن ما چیز دیگری است، به این نحو که اصولا درست است که قِوام و دَوام نظام بسته به بیعت مردم آن است و حضور در انتخابات از مظاهر این بیعت به شمار می رود، اما نکته مهم و اساسی اینجاست که حفظ چه نظامی از اوجب واجبات است؟!

آیا این مسئله که حضور مردم به هر شکلی و با هر ترفندی در صحنه، هر چند موجبات دوام نظام را فراهم سازد، امری از اصول نظام است؟ و یا اینکه خارج از آن بوده و اساسا با مبانی نظام در تعارض می باشد؟

در توضیح مطلب باید گفت :

در تقابل نظام اسلامی، نظامی قرار دارد که از آن به نظام یهودی تعبیر می شود، در این نظام یکی از اصولی که کاربرد بسیاری دارد همان اصل معروف «هدف وسیله را توجیه می کند» است، که این اصل در نظامی با اصول اسلامی، جایگاهی ندارد بنابراین می توان اینطور بیان داشت که دوام نظام به هر وسیله و شکلی، آن نظام را از مبانی اسلام دور می سازد و به قواعد صهیونیِ یهودی نزدیک می نماید.

اینکه اشخاصی بخواهند با وارد کردن افرادی (که بر طبق شواهد و ادله، از اصول نظام عدول کرده یا به آن معتقد نیستند) به صحنه، با حضور بیشتر مردم پایه های نظام را استوار سازند، یا نظام اسلامی را نشناخته اند و یا حفظ آنرا درست درک نکرده اند.

اما از این مسئله نیز نباید غافل شد که راه بازگشت برای هر انسانی که بر اصول و ارزشهای اسلامی انقلاب پایبند باشد همواره باز است.

بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) فرموده اند:

«امروز هیچ تأسفی نمی‌خوریم كه آنان در كنار ما نیستند چرا كه از اول هم نبوده‌اند. انقلاب به هیچ گروهی بدهكاری ندارد و ما هنوز هم چوب اعتماد‌‌های فراوان خود را به گروه‌ها و لیبرال‌ها می‌خوریم. آغوش كشور و انقلاب همیشه برای پذیرفتن همه‌ی كسانی كه قصد خدمت و آهنگ مراجعت داشته و دارند گشوده است ولی نه به قیمت طلبكاری آنان از همه اصول؛»(۱)

ما نباید از جا ماندن افرادی خاص از اصول انقلاب تاسف بخوریم چرا که ایشان از ابتدا هم با انقلاب نبوده اند. http://hadidnews.com/vdci5paz.t1awq2bcct.html

منبع : فرهنگ نیوز