اگر جزء نفت چیزی برای عرضه نداشته باشیم، آیا باز هم وابستگی به کشورهای خارجی به وجود نمیآید؟
بر فرض مثال چنانچه تمام مشکلات موجود با انجام مذاکرات هستهای حل شود و با تمام کشورهای دنیا نیز ارتباط و تجارت داشته باشیم اما اگر جزء نفت چیزی برای عرضه نداشته باشیم، آیا باز هم وابستگی به کشورهای خارجی به وجود نمیآید؟
به گزارش حدیدنیوز پیروزی انقلاب اسلامی و ترس از استقرار حکومت اسلامی باعث شد تحریمهایی بر علیه جمهوری اسلامی ایران اتخاذ شود؛ تحریمهایی که طی ۳۶ سال گذشته همراه ایران و ایرانیان بوده است.
هرچند که این تحریمها مانع از کند شدن پیشرفتها در ایران اسلامی شد اما جوانان این مرز و بوم با اتکا بر داشتههای خود توانستند از سد تحریمها گذشته و افتخاراتی را کسب کنند که جهانیان را در بهت و حیرت فرو برد.
تحریمها نشان داد که کشور با نقاط ضعفی دست و پنجه نرم میکند که اعمال این تحریمها و فشارهای وارد شده باعث شد تا این نقاط ضعف، تقویت شود.
نکته جالب توجه اینکه طی این مدت، دشمن هرگاه خواسته تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کند، علاوه بر دست گذاشتن بر روی نقاط ضعف، اولویتبندی نیز در این خصوص اتخاذ کرده به طوری که نقاط آسیبپذیر در اولویت تحریم قرار داشته است.
بررسیها نشان میدهد که عمده تحریمها، نفت، گاز و پتروشیمی را شامل میشود چرا که دشمن متوجه شده که کشور وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد و به همین خاطر دست بر روی این نقطه آسیبپذیر گذاشته است.
ایستادگی در برابر تحریمها الزاماتی دارد که میتوان مهمترین آن را در بیانات مقام معظم رهبری یافت؛ اقتصاد مقاومتی مبحثی است که معظم له در این خصوص بیان کردهاند که به عنوان یک روش مهم در تغییر مسیر حرکت اقتصادی کشور به شمار میرود که سدی مقاوم در برابر هجمههای غرب است.
اعمال تحریمها باعث شده تا کشور با مشکلاتی مواجه شود، اما اقتصاد مقاومتی و اتکا به اقتصاد درونزا میتواند تحریمها را نه تنها کاهش بلکه بیاثر کند.
باید به این نکته توجه داشت که این اقتصاد، اقتصادی فعال و پویا است که بر دانش و سرمایه بومی، فرهنگ دینی و اسلامی مبتنی میباشد که برای مصرف، سیاستگذاری کرده و به وسیله آن میتوان از سد تحریمها گذشت.
هرچند عدهای بر این باورند که با به نتیجه رسیدن مذاکرات، مشکلات اقتصادی کشور حل میشود اما باید در پاسخ گفت که این عده سخت در اشتباه هستند؛ چرا که گره زدن مشکلات اقتصادی با مذاکرات هستهای کار اشتباهی است.
بر فرض مثال چنانچه تمام مشکلات موجود با انجام مذاکرات هستهای حل شود و با تمام کشورهای دنیا نیز ارتباط و تجارت داشته باشیم اما اگر جزء نفت چیزی برای عرضه نداشته باشیم، آیا باز هم وابستگی به کشورهای خارجی به وجود نمیآید؟
باید به این نکته اشاره کرد وابسته بودن به نفت کشور را نیز وابسته خواهد کرد و بهترین راه، برنامهریزی در حوزههای دیگر به عنوان منابع درآمدزا برای کشور است.
عمده مشکلات ما در اقتصاد، نگاه به بیرون به عنوان یک نیاز اساسی، اتکا به منابع زیرزمینی، عدم توجه به دانش و تخصص نیروهای داخلی و اقتصاد درونزا دانست و مهمترین برنامهای که میتوان در اقتصاد مقاومتی اجرا کرد، کاهش و یا حتی عدم وابستگی به نفت است.
سهم درآمدهای نقتی در بودجه عمومی دولت بیش از ۱۰ درصد است که صرفاً طی چند سال اخیر بین ۶۰ تا ۸۰ درصد در نوسان بوده است که حاکی از اتکای بالای کشور به درآمدهای نفتی دارد.
در حقیقت وجود منابع نفتی در کشور باعث شده که کشور به بیماری هلندی* مبتلا شود و وجود این منابع باعث شده تا وابستگیهایی که به ضرر کشور است، به وجود بیاید.
به هر حال باید به این نکته اشاره داشت که گره زدن مشکلات با مذاکرات هستهای و انتظار برای گوش چشم کشورهای خارجی به ایران نمیتواند مشکلات اقتصادی را حل کند؛ عدم اتکا به منابع نفتی و توجه به اقتصاد مقاومتی و درونزا تنها راهکاری است که میتواند مشکلات کشور در اقتصاد را حل کند.
پینوشت: ۱) اصطلاح بیماری هلندی برای اولین بار در مجله اکونومیست لندن در نوامبر ۱۹۷۷ پدیدار شد و در واقع عنوان مقالهای بود که در آن تأثیر درآمدهای ارزی حاصل از کشف و صادرات گازطبیعی در دریای شمال (محدوده متعلق به هلند) بر اقتصاد این کشور بررسی شده است.
این نامگذاری به این دلیل انجام شده است که اولین بار در کشور هلند رخ داد، به دنبال کشف گاز طبیعی در هلند، این کشور که واردکننده سنتی گاز بود، به صادرکننده آن تبدیل و در نتیجه، عواید ارزی خارجی هنگفتی نصیب کشور مزبور شد.
با این حال، متعاقب این رخداد، قیمتها به ویژه در بخش کالاهای غیرقابل تجارت و نرخ ارز واقعی افزایش پیدا کرد که در نتیجه، تولیدکنندگان و صادرکنندگان هلندی قدرت رقابتپذیری وسهمشان از بازار جهانی را از دست دادند و رشد اقتصادی در این کشور، به شدت کاهش یافت؛ بنابراین، بیماری هلندی به وضعیتی گفته میشود که در آن به دنبال کشف یک منبع طبیعی همچون نفت و در نتیجه افزایش عواید ارزی حاصل از آن، نرخ ارز واقعی افزایش وعملکرد صادرات آن کشور کاهش مییابد. http://hadidnews.com/vdchzmnx.23nz6dftt2.html