امروز دیگر از آن ساختمان قدیمی ساختمان پرچم چیزی باقی نمانده است.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۲۷
ساختمانی به نام پرچم
پرچم‌فروشی‌های تهران؛ از چهارراه فخر تا آزادی
به گزارش حدیدنیوز، تهران چهارراهی دارد که تلخ و شیرین‌های بسیاری دیده است؛ از پیش از انقلاب که مسجد فخرآباد در آن ساخته شده و پس از انقلاب هم که رئیس شورای انقلاب ایران درست درهمین جا ترور شد و چند صد متر پایین‌تر در بیمارستان طرفه از بین رفت.
البته به شکل جالبی در مجاورت مسجد و در میانه آن شلوغی سفارت کشور اروپایی رومانی هم قرار گرفته و خانه مداحان کشور هم در آن نزدیکی است. ترافیک این چهارراه هم در برخی اوقات زبانزد خاص و عام است و البته بورس پرده و رومبلی. با این حال شاید برای بسیاری از افراد هیچ یک از این مسائل به اندازه آن ساختمان قدیمی در حال ویران مهم نبود؛ ساختمانی به نام پرچم.
ساختمان پرچم یا ایران اسکرین در چهارراه فخر آباد بالاتر از میدان بهارستان، دفتر شرکت ایران اسکرین بود. بعد از گذر از راه پله های تنگ که اطراف آن را موفقیت های شرکت و پرچم های گوناگون پر کرده بود؛ به واحدی می رسیدی که برخلاف نمای به غایت قدیمی و در حال ویران ساختمان، محیطی شیک وجود داشت که در آن معاملات پرچم صورت می گرفت. فروش تکی هم وجود داشت اما ماجرا معمولا از یک پرچم گسترده تر بود. ولی مردم بیش از هر چیز این ساختمان را به پرچم هایی می شناختند که بر سقف آن بود.
پرچم کشورهای مختلف به جز ایالات متحده و به صورت یکی در میان پرچم ایران. این پرچم ها موفق شده بودند خود را به عنوان یک عامل محیطی جدی در ذهن مردم جا بیندازند به طوری که محلی ها به نام ساختمان آدرس می دادند. مثلا «روبه روی ایران اسکرین یا روبه روی ساختمان پرچم».
اما حالا دیگر از آن ساختمان قدیمی چیزی باقی نمانده است. در حالی که قرار بود به حرمت قدمتش یا به حرمت این که ظاهرا اولین هتل آپارتمان بوده یا حداقل به حرمت مسجد فخرآباد، تحت نظارت سازمان میراث فرهنگی قرارگیرد؛ مالک ساختمان کار را با کوبیدن آن و ساختن یک مجموعه بزرگ تجاری یکسره کرد و حالا دیگر تهران جایی را ندارد که آن قدر پرچم بالای یک ساختمان باد بخورد و به زندگی روزمره عده ای از مردم تبدیل شده باشد.
اما تهران بورس پرچم دارد. از میدان حسن آباد تهران به سمت شرق یا به خصوص به سمت غرب که بیایی مغازه های مختلفی را می بینی که انواع لباس نظامی دارند و البته یکی از کارهایشان فروش پرچم است. برخی پرچم ها آماده هستند و برخی دیگر را باید سفارش داد. در خیابان پیروزی تهران هم مغازه هایی بودند و حالا هم تک و توک هستند که لباس نظامی را با پرچم کشورها و سازمان های مختلف به فروش می رسانند.
خود این مساله که بورس پرچم تهران و اغلب مغازه های فروش آن نزدیک اماکن نظامی هستند نکته جالبی است. هم مغازه های خیابان پیروزی و هم بورس حسن آباد در نزدیکی پادگان های مهم ارتش هستند. ارتش جمهوری اسلامی ایران هنوز به عنوان یک نیروی کلاسیک نظامی کشور شناخته می شود و حجم بزرگی از تعاملات بین المللی کشور در عرصه نظامی بر دوش این نیرو است.
پس بعید نیست محل فروش کالاهای تشریفاتی نزدیک چنین ساختمان هایی باشد.
البته مشتری اصلی چنین فروشگاه هایی در ایران نه ارتش که دولت است. دولتی که تقریبا هر روز تعاملات بین المللی در سطوح مختلف دارد و برای اتومبیل مهمانان خارجی، سردر محل اقامت آنان و محل کنفرانس یا جلسه نیاز به پرچم در ابعاد مختلف دارند. دست بر قضا محل اصلی دولت و تیم تشریفاتی آن هم چند دقیقه ای با میدان حسن آباد بیشتر فاصله ندارد و از این زاویه باید به مکان یابی مغازه داران این بورس آفرین گفت. منطقه ناصر خسرو، میدان انقلاب و میدان فردوسی هم از دیگر مراکزی است که می توان پرچم کشورهای مختلف را از آنجا تهیه کرد.
مشتریان دیگر این مغازه ها جوانانی هستند که به هر دلیلی احساس می کنند پرچم کشورهای مختلف را برای تزئین اتاق یا خودروی خود نیاز دارند. از پرچم برزیل برای طرفداران صنعت و آبادانی ها گرفته تا پرچم کوبا برای آنان که عشق فیدل کاسترو و مبارزات چریکی در آمریکای لاتین هستند.
نکته قابل توجه این است که فروشنده به هیچ عنوان از شما نخواهد پرسید پرچم این کشور را برای چه منظوری می خواهید. حتی اگر درخواست شما برای پرچم یک سازمان بین المللی چون صلیب سرخ باشد. همه آنان فقط به این فکر می کنند که جنس خوب به مشتری بدهند و پولشان را بگیرند و کاربرد چنین پرچمی برایشان اهمیت ندارد. البته قاعدتا در مورد پرچم رژیم صهیونیستی حساسیت خاصی وجود دارد زیرا اساسا موجودیت آن حاکمیت زیر سوال است و به تبع نماد آن موجودیت هم. اما برخی پرچم ها در تهران بورس دیگری دارد؛ بورسی که بسیار داغ است اما حداکثر طول عمر خرید و فروش در آن به اندازه چند ساعت است.
فروشندگان پرچمی که در کناره ورزشگاه آزادی می ایستند به این امید دارند که بازی های خوب هر یک از دو تیم محبوب پایتخت، استقلال یا پرسپولیس در کنار حساسیت بازی، تماشاگرانی را که در بدترین شرایط بیش از ۵۰۰۰ نفر هستند به این فکر بیندازد پرچمی به رنگ تیم محبوبشان تهیه کنند. البته کار برخی تماشاگران از این فروشندگان گذشته است مثل چند تماشاگری که با مشقت تمام پرچم ۲۵۰ متر مربعی استقلال را برای هر بازی به ورزشگاه آزادی می آورند. پرچمی که حدود هفت نفر را در سرتاسر بازی به خود مشغول می کند و وقتی باز می شود تقریبا روی سر ۲۰۰۰ نفر را می پوشاند.
حس جالبی است گشتن میان پرچم کشورهای مختلف در دل یک مغازه در میانه تهران. آدم حس «بین المللی» شدن دارد و انگار با دیدن هر پرچم دارد به آن کشور سفر می کند. این سفرهای خیالی در دورانی که دلار قیمتی نجومی پیدا کرده خیلی شیرین است. از این حس شیرین تر حس خرید پرچم است با کمی تخمه وقتی هیجان ورزشگاه را داشته باشی. http://hadidnews.com/vdcfxxd0.w6djxagiiw.html
hadidnews.com/vdcfxxd0.w6djxagiiw.html
منبع : جام جم
