یک کارشناس مسایل اقتصادی گفت: همکاری های مشترک در پروژه های انرژی، نفت و گاز می تواند به ارتقای امنیت و سرمایه گذاری در کشور کمک نماید هرچند بخش های مختلف اقتصاد کشور نیز باید بیش از گذشته دیپلماسی را دنبال کند.
تاریخ انتشار :جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۷:۰۳
وی افزود: سرمایه گذاری خارجی مشترک از این جهت قابل دفاع است که می تواند به امنیت کشور کمک کند مثلا خط لوله باکو - جیهان که غیر از مسیر ایران انتخاب شد، نقش بسیار زیادی در تزلزل امنیت انرژی در ایران برعهده داشت.
این اقتصاددان افزود: هم اکنون که فضای بهتری فراهم شده، انتظار می رود دولتمردان حرکتهای جدی تری برای جذب سرمایه گذاران خارجی و کشورهای همسایه داشته باشند و منافع ملی مشترک به نحوی دنبال شود که هرگونه ناامنی ایران، ناامنی کشورهای همسایه هم تلقی شود و دو طرف به ثبات سیاست ها و همکاری متقابل رو بیاورند.
وی افزود: ما باید منافع کشور را در نظر بگیریم و برآورد هزینه و سود کنیم به نحوی که هر دو پروژه صدور گاز را مدنظر قرار دهیم چرا که منافاتی ندارد که گاز با یک خط لوله به هند و پاکستان صادر شود و از آن طرف از طریق ترکیه به اروپا گازرسانی شود.
مدیر سایت اقتصاددان یادآور شد: هرگونه سرمایه گذاری مشترک با کشورهای همسایه مطلوب است چرا که سبب می شود این کشورها، امنیت ایران را امنیت خود تلقی کنند اما به صرف اینکه آقای اردوغان پیشنهاد صدور گاز ایران از طریق ترکیه را داده، خط لوله صلح را تعطیل کنیم، با منافع کشور همخوانی ندارد.
این اقتصاددان افزود: البته همه این موارد، بستگی به این دارد که ما چگونه از این درآمدها استفاده کنیم؛ اگر استفاده بهینه داشته باشیم و نفت را تبدیل به تکنولوزی و دانش فنی و ثروت کنیم، شاهد دستاورد مثبت برای اقتصاد ایران خواهیم بود اما چنانچه درآمد نفت تبدیل به واردات، مصرف، گسترش رانت خواری و فساد اقتصادی و امثال اینها شود، طبیعی است که مطلوب اقتصاد و رضایتبخش نخواهد بود.
وی افزود: البته به نظر می رسد در شرایط فعلی ایران دوباره باید سوآپ نفت و گاز را دنبال کند، همانطور که قبلا از جمهوری های آسیای میانه نفت می گرفت و به خلیج فارس و جاهایی که کمبودهایی در این زمیه داشتند، تحویل می داد الان هم سیاست های سوآپ انرژی را داشته باشد.
ملکی تاکید کرد: این ظرفیتی است که می تواند برای مناطق شمالی کشور نفت و انرژی ارزانتری را از طریق ترکمنستان، آذربایجان و کشورهای حاشیه خزر تامین کند و پایین تر هم به خلیج فارس و جاهای دیگر به اینها تحویل دهد.
وی در خصوص تاثیر توافق سوئیس بر قیمت نفت نیز گفت: انتظار بیشتر این است که قیمت نفت با این توافق کاهش پیدا کند چون ایران تولید نفت خود را بالا می برد اما افزایش قیمت نفت در شرایط فعلی هم بیشتر مربوط به تجاوز عربستان به یمن است و احتمال اینکه مخاطراتی برای صدور نفت عربستان بوجود بیاید نیز در این بخش نگرانی هایی ایجاد کرده است.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اما برداشت منطقی تر کاهش قیمت نفت است و عمده تحلیلگران حوزه نفت هم همین نظر دارند با این وصف، ایران چون دسترسی به بازارهای فروش بالاتری خواهد داشت حتی با کاهش قیمت نفت، درآمدهای نفتی اش به نسبت سال ۹۳ افزایش خواهد یافت چرا که ایران این حق را برای خود قائل است بتواند سهمیه های قبلی در اوپک را دوباره احیا کند.
وی با اشار به اینکه بازار صادرات نفت در نتیجه افزایش صادرات تسهیل می شود، افزود: آسان شدن جریان صادرات نفت کشور ممکن است موجب کاهش قیمت نفت در بازار جهانی و درآمد ارزی شود اما برای ایران مفید خواهد بود.
این اقتصاددان افزود: یکی از مشکلات تحریم ها این بود که ایران نمی توانست پول حاصل از فروش نفت را به داخل کشور انتقال دهد اما توافق نهایی باعث می شود که جابجایی منابع راحت تر انجام شود و این امر قدرت مانور دولت و بانک مرکزی را بهتر می کند.
وی افزود: سرمایه گذاری های مشترک بیشتر به مدیریت بعد از توافق بستگی دارد و مسئولین نیز به این نکته واقف هستند که فقط دستیابی به توافق کافی نیست بلکه مدیریت اقتصادی کشور بعد از توافق، بیشتر حایز اهمیت است.
http://hadidnews.com/vdcbagbf.rhbf5piuur.html
hadidnews.com/vdcbagbf.rhbf5piuur.html
