ایمان شناخت و معتقد بودن از روی قلب و اعتراف و اقرار به زبان و عمل نمودن با اعضا و جوارح بدن است.

حضرت علی(ع) می فرمایند:
- داستان دنیا به مانند داستان مار گزنده ای ماند که دست زدن بدان نرم و در اندرونش زهر کشنده است، نادان فریب خورده به سوی آن رود ولی خردمند دانا از آن دوری گزیند.

- هر که آنچه را میان او و خداست(به وسیله تقوا) اصلاح کند، خداوند آنچه را که میان او و مردم است به صلاح آورد، و کسی که کار آخرتش را اصلاح کند، خداوند برای او کار دنیایش را اصلاح کند، و هرکه را که از خویشتن برای خدا پند دهنده ای باشد، از جانب خدا برای او محافظی خواهد بود.

- هر که( پیش از مرگ) از خود حساب کشید، سود برد و هر که از آن غفلت نمود، زیان کرد و کسی که(از خدا) ترسید، (از عذاب آخرت) ایمن گشت و آنکه پند گرفت، بینا گردید و هر که بینا گردید، فهمید و دانا شد.

- ایمان شناخت و معتقد بودن از روی قلب و اعتراف و اقرار به زبان و عمل نمودن با اعضا و جوارح بدن است.

- خدای تعالی را در هر نعمتی حقی است، (که باید شکر آن را به جا آورد) پس هر که آن را ادا کند، خداوند آن نعمت را برای او زیاد گرداند و هر که در این باره کوتاهی کند، خداوند نعمتش را در خطر زوال اندازد.

- هر که دوری سفر را بیاد آرد، خود را آماده می سازد.

- انسان حلاوت ایمان را نمی چشد مگر آنکه دروغ را چه جدی و چه شوخی کنار بگذارد