پايگاه خبری تحليلی حديد نيوز 19 دی 1395 ساعت 11:57 http://www.hadidnews.com/news/34723/سلام-بمبئی-فوتبال-این-گیشه-ریشه-ندارد -------------------------------------------------- همه چیز درباره طغیان برانکو و استعفای کی‌روش عنوان : سلام بمبئی فوتبال؛ این گیشه ریشه ندارد -------------------------------------------------- ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که اختلاف کی‌روش و برانکو هیچ حاصلی برای فوتبال ملی و باشگاهی ایران نخواهد داشت. متن : به گزارش حدیدنیوز به نقل از فارس، یکی از مرموزترین اردوهای تیم ملی فوتبال از سیزدهم دی ماه تا هجدهم دی ماه 95 در دبی برگزار شد؛ در این پرواز (شاید ممنوعه) تهران دبی همه جور ملی پوشی به چشم می خورد؛ بازیکن دست به عصا، بازیکن ترانسفری، بازیکنان لحظه آخری والبته 7 سرخ پوش. بازی دوستانه با مراکش که لغو شد؛ چنین استنباط می شد که یک دورهمی خوب در تعطیلات نیم فصل آن هم در باشگاه ایرانیان در انتظار کی روش و شاگردانش است اما به یک باره مرد همیشه آرام و شاید مربی حرف گوش کن پرسپولیس با یک مصاحبه آتشین تمامی معادلات را برهم زد؛ برانکو آرامش سفر را از کی روش و یارانش گرفت چون اعتقادی به این اردو نداشت. برانکو علیه اردوی تیم ملی در دبی طغیان کرد چون دوست نداشت تمرینات نیم فصل تیمش را درغیاب 7 بازیکن کلیدی اش برگزار کند، او معتقد بود به جای بازی با منتخب آفریقایی های مقیم دبی باید بازیکنانش در خدمت پرسپولیس باشند. ایوانکوویچ علیه کسی صحبت کرد که بارها در منازعه ها و جنگ های سرد و گرم مچ خیلی ها را خوابانده بود، از مانوئل ژوزه گرفته تا امیر قلعه نویی. عباس ترابیان، مهدی رحمتی، علیرضا اسدی، محمدرضا ساکت، علی کفاشیان و... همه و همه بارها قافله را به سرمربی پرتغالی باخته بودند و حالا قرعه به نام سرمربی پرسپولیس خورده بود با این تفاوت که این بار شروع کننده برانکو بود نه کارلوس کی روش. بعد از اظهارات غافلگیرکننده برانکو علیه کی روش و اینکه بازیکنانش با 3 کیلو اضافه وزن به اردوی پرسپولیس برمی گردند و اردوی دبی توطئه ای بیش علیه او و تیمش نیست، سرمربی تیم ملی را به یک دوئل دعوت کرد. در ادامه کی روش همان طور که انتظارش می رفت دست به قلم شد و با نوشتن یک بیانیه چند پاراگرافی فرجام طغیان برانکو را به آتشی تشبیه کرد که در آن خواهد سوخت. سوختن برانکو در این آتش خود به پا کرده، پایان کار نبود؛ چون کی روش خیلی سریع دستور دیپورت 7 ملی پوش پرسپولیس را از امارات صادر کرد. سروش رفیعی، بازیکن مدنظر برانکو نیز نصف و نیمه تهدید به دیپورت شد و سفر رحیم زهیوی به قطر برای عقد قرارداد با تیم قطری الشحانیه و غیبت اعضا ایرانی کادر فنی، کاری کرد تا اردوی دبی وجاهت قانونی اش را از دست بدهد. مرموزترین اردوی تیم ملی با سفر شبانه مهدی تاج به دبی و دیدار پنهانی اش با سرمربی تیم ملی مرموزتر از قبل شد تا اینکه با انتشار شایعه استعفای کارلوس کی روش، این گره پیچیده تر شد. در یک اتاق در بسته کی روش بود و (به همراه مترجمش) و تاج؛ حتی بودند کسانی که می خواستند در این جلسه باشند که تاج اجازه حضور را صادر نکرد. محوریت بحث برانکو بود و هواداران پرسپولیس و البته وضعیت تیم ملی؛ گویا در این اتاق در بسته و جلسه چندساعته جمع بندی خوبی حاصل نشد و سرانجامش استعفایی شد که سر میز شام به آقای رئیس تقدیم شد، نامه ای از کارلوس که بوی خداحافظی می داد. آقای رئیس نامه را گرفت و خیلی سریع به تهران بازگشت. تاج خودش هم می دانست که استعفای کارلوس کی روش چیزی نیست که خودش بخواهد به تنهایی گره اش را باز کند. همان طور که برای ماندن کی روش روی نیمکت تیم ملی از دفتر حسن روحانی، رئیس جمهور دستور داده بودند، حالا برای خداحافظی اش نیز خیلی ها باید نظر بدهند. * تفاوت استعفای اماراتی با استعفاهای قبلی یک واقعیت اساسی در مورد موقعیت اجتماعی این روزهای کی روش با سال های قبلی اش در ایران وجود دارد؛ پس از اظهارات برانکو، کارلوس، آن کارلوسی نیست که مقابل قلعه نویی و مانوئل ژوزه ایستاد. جبهه هواداران پرسپولیس به شدت علیه او موضع گرفته اند و دودستگی ساخته شده، مرد پرتغالی را به فکر فرود برده و شاید طرح استعفا در راستای همین سیاست باشد، شاید! کی روش با استعفایی که در دبی داد؛ در زمینه استعفا، هت تریک کرد، اما به لحاظ وجه عمومی در استعفای سوم میزان نگرانی ها از جدایی کی روش قابل مقایسه با استعفای اول و دوم مرد پرتغالی نیست. استعفای پنهانی به صورت رمزدار رسانه ای شد، تاج که چیزی نگفت و کی روش هم آخرین نفر تأییدش کرد؛ اما استعفا دست به دست از دبی تا تهران چرخید خیلی سریع همه گیر شد. نگاه بدبینی شاید این استعفا را به چشم سناریو ببینید، اما حتی اگر سناریو هم باشد باید با واقعیت به بررسی آن پرداخت، چرا که تصمیم احساسی می تواند تبعات بدی برای فوتبال ملی و حتی باشگاهی ما داشته باشد. * استعفایی که به صلاح فوتبال ملی نیست این روزها تیم ملی فوتبال کشورمان در راه صعود به جام جهانی 2018 در شرایط حساسی قرار دارد، بعد از بازی با تیم سوریه و تساوی در زمین گل آلود و با وجود صدرنشینی در گروه A زنگ خطر برای ما به صدا درآمده است. بدون شک مرحله برگشت مسابقات حساس تر و سرنوشت سازتر از مرحله رفت خواهد بود و نباید فراموش کنیم که تیم ملی در روز سوم فروردین 96 باید در دوحه و در خاک قطر به مصاف تیم ملی این کشور برود. مسابقه ای که برای قطری ها حکم مرگ و زندگی را دارد و به هر قیمتی شده به فکر شکست دادن کی روش و شاگردانش هستند. هشتم فروردین 96 نیز چین با مارچلو لیپی خودش را برای رویارویی با شاگردان کی روش آماده می کند و ازبکستان هم برای اولین بار خواهان صعود به جام جهانی است و از همه مهم تر بازی با کره جنوبی در سئول یک بازی حیاتی برای فوتبال کشورمان در سال آینده محسوب می شود. در شرایطی که حریفان با قدرت آماده مرحله برگشت می شوند، ما نباید تیشه برداشته و به ریشه مان بزنیم. منطق حکم می کند که پذیرش استعفا (نامه ای که در اختیار تاج است) نمی تواند کمک حال فوتبال مان باشد. بنابراین آقای رئیس باید بیش از گذشته تدبیر کند و برای باز کردن گره های کور نقش اصلی را ایفا کند. * ضرورت برگزاری نشست مشترک برانکو و کی روش علاوه بر تیم ملی، فصل 96-95 نیز برای هواداران میلیونی پرسپولیس اهمیت خاصی دارد، طرفداران سرخ پوش پایتخت پس از سال ها شاهدند که تیم شان با مربیگری برانکو بازی های خوبی را انجام می دهد. آنها فقط یک خواسته دارند؛ قهرمانی در لیگ برتر و موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا. نباید این خواسته را نادیده گرفت. نباید فراموش کرد که تقابل پرسپولیس و الهلال در لیگ قهرمانان آسیا به نوعی تقابل فوتبال ایران و عربستان است. پس در این شرایط سخت و برای حل مشکلات باید برانکو و کی روش را به یک نشست مشترک فراخواند. نشست مشترک برانکو و کی روش عاملی خواهد بود تا بسیاری از شائبه ها از جمله کم کاری ملی پوشان پرسپولیس و زمین خوردن برانکو را پاک خواهد کرد. جنگ کی روش با قلعه نویی زمانی که تیم امیر صدرنشین بود، آغاز شد و حالا به نوعی همان شرایط برانکو تکرار شده که با برگزاری یک نشست دو طرفه این ذهنیت ها برای همیشه از اذهان عمومی پاک شود. بدون تردید، این نشست از بروز دودستگی روی سکوهای تماشاگران جلوگیری خواهد کرد و دوباره اتحاد را به تیم ملی و فوتبال کشور بازخواهد گرداند. تقابل حاشیه ای برانکو و کی روش شاید مثل "سلام بمبئی" گیشه داشته باشد، اما عایدی آن برای فوتبال ملی و باشگاهی مان صفر خواهد بود. ادامه این جریان یعنی تداوم بازی باخت- باخت برای فوتبال ایران.