>پايگاه خبری تحليلی حديد نيوز 25 آبان 1404 ساعت 10:34 http://www.hadidnews.com/news/42866/ابتذال-دوقطبی-سکوت-برابر-فساد-زنگ-خطر-سوء-مدیریت -------------------------------------------------- عنوان : از ابتذال تا دوقطبی؛ سکوت در برابر فساد، زنگ خطر سوء‌مدیریت -------------------------------------------------- انتشار تصاویری از ولنگاری و ابتذال در محیط‌هایی چون دانشگاه تهران و تپه‌های عباس‌آباد در روزهای اخیر، بیش از آنکه صرفاً حاکی از یک ناهنجاری اجتماعی باشد، نشان‌دهندهٔ فعالیت برنامه‌ریزی‌شدهٔ جریانی است که آگاهانه در مسیر ترویج فساد و ایجاد دوقطبی عمیق در جامعه گام برمی‌دارد. متن : انتشار تصاویری از ولنگاری و ابتذال در محیط هایی چون دانشگاه تهران و تپه های عباس آباد در روزهای اخیر، بیش از آنکه صرفاً حاکی از یک ناهنجاری اجتماعی باشد، نشان دهندهٔ فعالیت برنامه ریزی شدهٔ جریانی است که آگاهانه در مسیر ترویج فساد و ایجاد دوقطبی عمیق در جامعه گام برمی دارد. ۱. توهم بی عملی و واقعیت ارادهٔ مروج فساد برخی این تلقی اشتباه را دارند که عدم برخورد و به اصطلاح مدیریت از طریق اغماض می تواند از ایجاد دوقطبی و تنش اجتماعی جلوگیری کند. این برداشت، کاملاً مغایر با واقعیت است. جریان مروج فساد، نه تنها به دنبال حدومرز نیست، بلکه اراده ای آشکار برای تشدید روزافزون وضعیت و بدتر کردن آن دارد. این وضعیت که هر روز شاهد مصادیق جدیدی از آن هستیم، برای اکثریت متدین جامعه قابل تحمل نیست و در نهایت به یک انفجار اجتماعی و فرهنگی منجر خواهد شد. سکوت در برابر این جریان، دوقطبی را مهار نمی کند، بلکه آن را تشدید و نهادینه می سازد. ۲. کم کاری فرهنگی و وظیفهٔ حاکمییت بحث برخورد فرهنگی که بارها توسط دولت و سازمان های ذی ربط مطرح شده، متأسفانه بیشتر جنبهٔ رفع تکلیف به خود گرفته و خبری از یک برنامهٔ جدی، مؤثر و عملیاتی نیست. در شرایطی که تهاجم فرهنگی به وضوح در حال رخ دادن است، دستگاه های فرهنگی باید از حالت انفعال خارج شده و برنامه های جدی و اقناعی خود را برای صیانت از ارزش های جامعه ارائه دهند. این صرفاً یک توصیه نیست، بلکه یک وظیفهٔ حاکمیتی است. ۳. از ترویج تا اجبار: پایان ناپذیری ولنگاری باید توجه داشت که این سیر نزولی، پایانی ندارد. حتی اگر فراتر از آنچه امروز می بینیم و تا مرز برهنگی کامل نیز پیش رود، این جریان متوقف نخواهد شد. در مرحلهٔ بعد، شاهد تلاش برای اجبار و برداشت حجاب از سر زنان محجبه و اعمال فشار بر بخش متعهد جامعه خواهیم بود. در این بازی، عقب نشینی پی درپی، تنها به طرف مقابل جسارت بیشتر می دهد. ۴. لزوم اقدام قاطع و تفکیک میان برخورد و سلیقه ادامهٔ این سکوت و مماشات در مقابل ولنگاری، نباید در ذهن مردم به عنوان سوءمدیریت و احساس بی دروپیکر بودن جامعه ته نشین شود. مردم ما با برخورد قاطع با مصادیق آشکار فساد و هنجارشکنی همراهی نشان می دهند. نقطه ای که مورد اعتراض بخشی از جامعه بود، اشتباهات تاکتیکی، برخوردهای سلیقه ای و بدون چارچوب قانونی بود، نه اصل مقابله با فساد. باید با چارچوب های قانونی و هوشمندانه وارد عمل شد و از تکرار خطاهای گذشته پرهیز کرد. ۵. مسئولیت مدیران و لزوم ورود دستگاه قضایی مسئولین دولتی، شهرداری ها، و مراکز علمی و دانشگاهی موظف اند محیط های تحت مدیریت خود را از لوث ترویج فساد پاک سازند. نباید اماکن و امکانات دولتی و عمومی، زمینه ساز و بستر این ناهنجاری ها باشند. بی تفاوتی و قصور مدیران در این زمینه، خود یک جرم محسوب می شود.دستگاه قضایی نیز باید در کنار مطالبه گری از دستگاه های فرهنگی برای ارائهٔ برنامه، با مسئولینی که با اهمال و قصور خود اجازه می دهند چنین ترویج فسادی در محیط های تحت نظارتشان رخ دهد، برخورد قانونی قاطع نماید. وظیفهٔ صیانت از ارزش های عمومی و جلوگیری از ترویج فساد، مقدم بر هر توجیه سیاسی و مدیریتی است. پایان پیام/